Een betegelde heilige maagd Maria in ere herstellen

Religieuze kunst

Ik ben geen religieus persoon. Maar ik respecteer religie, haar waarden en haar plaats in de geschiedenis en de moderne samenleving. Religie heeft een grote stempel gedrukt op het vertellen van verhalen en kunst. In Zuid-Europa, waar met name het katholicisme een grote rol speelt in het dagelijks leven, vind je hiervan bewijs in architectuur, woningen en de wereld om ons heen. Hier is mijn volgende verhaal over schatten die we in Villa Ardilla hebben gevonden! (Benieuwd naar wat ik al eerder vond? Lees dan deze blog over enge poppen en andere schatten.)

Onze zwembadschuur

We hebben het geluk dat we een zwembad hebben in Villa Ardilla. En, zoals het geval is met de meeste zwembaden hier in dit gebied, is de onze opgebouwd (te veel moeite blijkbaar om een ​​gat te graven in de vaste steengrond). Het resultaat is een aantal bijgebouwen (de paellero, een schuur, een logeerkamer en een zomerkeuken - BONUS!), evenals de onderhoudsruimte voor het zwembad. De ingang van deze specifieke zwembadruimte was mooi opgeknapt, met muren en metselwerk dat bij ons huis paste. Maar op één van de muren was een lege ruimte, een stuk kaal beton. Op de één of andere manier leek het erop dat dat zo met opzet gedaan was. Maar waarom dan, vraag je je misschien af? Wij deden dat tenminste wel.

Een speciale dame

Dus we gingen op zoek. Het bleek dat deze kale plek was gereserveerd voor een speciale dame, die op ons wachtte in de onderhoudsruimte voor het zwembad (geen idee waarom ze daar rond hing). Daar was ze dan, de heilige maagd Maria, geschilderd op tegels in 1959. De oude eigenaren van ons huis zouden ons later vertellen dat dit destijds was geschilderd door een plaatselijke student, die het uiteindelijk helemaal gemaakt heeft als kunstenaar in New York. Ik heb flink wat zitten neuzen op internet en het blijkt dat er een hoop schilders uit Valencia zijn die ROYO heten. Ik heb zelfs contact opgenomen met de meest voor de hand liggende, Jose, maar het schilderij was niet van hem helaas. De zoektocht is dus nog gaande (laat het me weten als je weet wie dit heeft geschilderd, of een goede tip hebt!).

Maria viel uit elkaar

Maria moest terug op haar plekje, laat dat duidelijk zijn. We twijfelde geen seconde. Zo'n stukje geschiedenis; ze hoort bij het huis. Makkelijker gezegd dan gedaan, zo bleek. Toen manlief haar oppakte (ze is een forse dame, uitsluitend gemaakt van beschilderde tegels), viel ze volledig uit elkaar, net als één grote puzzel. Zie je het al voor je (zonder te lachen haha)? Hubby, die de maagd Maria met beide handen vasthoudt, terwijl een x aantal tegels op volle snelheid bovenop op zijn schenen kletteren. Het kan zo maar zijn dat onze buren op het Spaanse platteland een paar grove Engelse vloekwoorden aan hun woordenschat hebben kunnen toevoegen....

Maria moest opgelapt worden

In ieder geval... we moesten haar dus wat opknappen. Er is de altijd vertrouwde kit, die alles overal aan vast maakt, en zelfs Maria weer in elkaar kan zetten. Een fluitje van een cent eigenlijk. Had ik ook moeten gebruiken om het scheenbeen van hubby weer te fiksen. 😉 We lieten Maria een paar uurtjes alleen om te drogen en hingen haar op haar plek. En ik vind het helemaal top. Nee, het is niet mijn stijl, en nee, het heeft niet per sé een diepere betekenis voor mij, maar het is een stukje geschiedenis. Het hoort bij Spanje, bij de regio, bij de omgeving en bij ons thuis. En ineens was het kale stuk beton volkomen logisch.